Lepezu domaćih junaka stripova dopunili su 1933. jopci (majmuni) Štef i Štefek koji su kao životinjski ekvivalent Maksa i Maksića na gotovo isti način stvarali ludorije. U Zoološkom vrtiću, časopisu namijenjenom popularizaciji prirodnih znanosti među školskom mladeži, u svojoj prepoznatljivoj maniri crtao ih je neumorni Franjo Maixner.

Tiskane u koloru, sličice su komplementarno pratile podužu šaljivu priču u stihovima pisanu kajkavštinom (nepotpisani autor teksta nije utvrđen). Priča je potaknuta popularnošću najpoznatnijeg stanovnika zagrebačkog zoološkog vrta, majmuna Štefeka koji je u maksimirski zoo dospio nedugo nakon osnutka, 1925.

O Štefeku, ljubimcu najmlađih, često su pisale ondašnje novine, a kad je jednom zgodom s nekolicinom rođaka utekao iz kaveza, njihove su avanture postale temom dana – i inspiracijom za Maixnerov strip. Lik Štefeka nekoliko se puta našao i u Mironovićevim stripovima o Maksu i Maksiću.

Rudi Aljinović
objavljeno u 1. broju Strip revije